Teraz mój syn ma 23 lata. I nie rozumie, że najważniejszą rzeczą w życiu nie jest jego żona, ale jego matka…
Zawsze marzyłam, że kiedy mój syn dorośnie, będziemy spędzać razem czas. Jednak odkąd pojawiła się ona – jego żona – wszystko się zmieniło. Często czuję, że on zapomniał, kto go wychował… Że to ja poświęcałam dla niego wszystko. Ale ona? Jest wszędzie, na każdym kroku, nie zostawia nam przestrzeni…
Wszystko osiągnęło punkt kulminacyjny, gdy pewnego dnia wybuchła wielka kłótnia. Myślałam, że zdołam go odzyskać, ale prawda, którą usłyszałam od niego, była jak cios w serce…
W cieniu innej kobiety
Kiedy mój syn, Paweł, miał 23 lata, nasze relacje diametralnie się zmieniły. Jeszcze niedawno byliśmy nierozłączni – jego ulubiony obiad, wspólne spacery, długie rozmowy wieczorami. Byłam jego najbliższą osobą. Jednak, jak to często bywa, w pewnym momencie pojawiła się ona – Marta, jego nowa dziewczyna, która szybko stała się jego żoną.
Od chwili, gdy Marta pojawiła się w naszym życiu, zaczęło się wszystko zmieniać. Paweł stał się inny, jakby ktoś go zaczarował. Codzienne telefony przestały być codziennością, a spotkania coraz rzadsze. „Mamo, Marta potrzebuje teraz wsparcia, wiesz, przygotowania do ślubu, to wszystko jest stresujące”, tłumaczył mi, gdy tylko próbowałam zorganizować jakieś spotkanie.
Nie byłam przygotowana na to, jak bardzo moje miejsce w jego życiu się zmieni. Oczywiście, że chciałam, by miał szczęśliwe małżeństwo, ale dlaczego musiało to oznaczać, że ja zniknę z jego życia? Przecież to ja go wychowałam, poświęciłam wszystko, żeby mógł być tu, gdzie jest. Byłam jego matką, a matka powinna być najważniejsza, prawda?
Kiedy przestał odbierać telefony…
Wszystko zaczęło się psuć po ślubie. Paweł coraz rzadziej odbierał telefony, a gdy w końcu udało się porozmawiać, zawsze mówił: „Mamo, teraz Marta jest moją rodziną, muszę się nią zająć.” Te słowa bolały. Każde z nich było jak kolejne uderzenie. Jak to – Marta jest jego rodziną? A ja? Czy już się nie liczę? Zaczęłam go odwiedzać bez zapowiedzi, bo tylko wtedy mogłam go złapać, kiedy nie był w pracy albo zajęty sprawami „domowymi”. Marta nie wyglądała na zadowoloną, kiedy widziała mnie w drzwiach. Często mówiła: „Paweł jest zmęczony, może spotkacie się innym razem?”
Innym razem… Ale kiedy to „innym razem” miało nadejść? Paweł przecież nigdy sam nie proponował spotkań. Jego żona stała się jego wszystkim. W końcu doszło do tego, że zaczęłam czuć się jak intruz we własnym życiu. Mój własny syn, który kiedyś uważał mnie za najważniejszą osobę na świecie, teraz miał inną kobietę, którą stawiał na piedestale.
Wielka kłótnia, której nie mogłam przewidzieć
Pewnego dnia, po tygodniach narastającego napięcia, nie wytrzymałam. Zadzwoniłam do Pawła i powiedziałam, że musimy porozmawiać. Nie mogłam dłużej znieść tego, jak bardzo oddaliliśmy się od siebie. Umówiliśmy się na spotkanie w kawiarni, a ja od samego początku czułam, że coś jest nie tak. Marta była z nim. Od razu zauważyłam, że Paweł unikał mojego wzroku, jakby bał się powiedzieć coś, co by mnie zraniło.
Zaczęłam od tego, że czuję się zaniedbywana. Wyjaśniłam, jak bardzo boli mnie, że odkąd pojawiła się Marta, nie mamy już czasu dla siebie. Paweł patrzył na mnie z zakłopotaniem, a potem usłyszałam to, czego się nie spodziewałam.
„Mamo, kocham cię, ale Marta jest teraz moją żoną. To z nią spędzam resztę życia. Nie możesz być ciągle w centrum mojego świata.”
To były słowa, które sprawiły, że poczułam się, jakby ktoś wyrwał mi serce. Jak to? Czyli teraz jego żona, nie ja, jest najważniejsza?
Nie potrafiłam opanować emocji i zaczęłam mówić coraz szybciej, coraz bardziej oskarżycielsko. „To wszystko przez nią! To ona cię ode mnie odciągnęła!” Marta wyglądała, jakby miała ochotę wstać i wyjść, ale Paweł ją powstrzymał.
„Mamo, przestań. Marta nie zrobiła nic złego. To naturalne, że dorosły syn zakłada rodzinę. Ty zawsze będziesz moją matką, ale musisz zrozumieć, że teraz moja żona jest na pierwszym miejscu.”
Prawda, którą trudno było mi zaakceptować
Te słowa były dla mnie jak cios. Zrozumiałam wtedy, że w życiu Pawła naprawdę pojawiła się nowa hierarchia, której nie mogłam zmienić. Marta nie była moją rywalką. Była jego żoną, a ja musiałam to zaakceptować, choć nie było to łatwe.
Ostatecznie, po tej kłótni, postanowiłam się wycofać. Dostałam swoją odpowiedź. Paweł mnie kochał, ale jego życie już się zmieniło. Teraz musiałam nauczyć się żyć z tą myślą i szukać innych sposobów na spędzanie czasu z synem, nie rywalizując z jego żoną.